2 Temmuz 2009 Perşembe

artroz

artroz
Eklemlerin, daha kesin bir ifadeyle eklem kıkırdaklarının, kronik dejeneratif değişiklikleri; tutulan eklemin altındaki kemikte yeni kemik oluşumlarıyla birlikte seyreder. Kural olarak 50 yaşından sonra ortaya çıkar ve yavaş ilerler. Yaşlılık, artroza bağlı belirtilerin arttığı bir dönemdir. Eklem kıkırdağı yıpranmış (aşınmış) hatta harap olmuştur. Artrozun tipik yerleşim bölgeleri omur eklemleri, kalça ile uyluk kemiği arasındaki eklem, diz ve özellikle el başparmaklarının falanks-metatars eklemleridir. Artroz, organizma dokularının normal yaşlanma sürecinin bir parçasıdır. Ama bu "yaşlılık artrozu" farklı bir boyut kazandığında gerçek bir hastalık niteliğindeki artroza dönüşür. Hastalığın yerleşmesinde eklem kıkırdaklarının yaşlanmasının yanı sıra başka etmenlerin de rolü vardır. Hastanın vücut ağırlığının hızla artması, özellikle yorucu mesleklere bağlı olarak ekleme fazla iş ve yük binmesi (hamallar, taşıyıcılar), bazı sporlar vb. Yükün büyük bölümünün bindiği kıkırdak noktalarında, kıkırdak incelir ve esnekliğini kaybeder. Bu nedenle eklem kıkırdağı, eksenine düzensiz olarak dağılan şiddetli mekanik uyaranları hafifletemez. Bu durum özellikle eklem uçlarında kemik dokusu artışını uyararak eklem başlarında biçim bozukluğuna yol açar.