yüksek tansiyon - arteriyel hipertansiyon

yüksek tansiyon - arteriyel hipertansiyon
Atardamarlardaki kan basıncının sürekli biçimde ortalama değerlerin üstünde seyretmesi. Normal değerler
büyük (sistolik) tansiyon için 12-13 (120-130 mmHg) küçük (diyastolik) tansiyon için 7-8'dir (70-80 mmHg). Sistolik basıncının 15'ten (150 mmHg), diyastolik basıncının ise 9'dan (90 mmHg) yüksek olması yüksek tansiyon olarak tanımlanır. Diyastolik basıncın yükselmesi, yüksek tansiyonun değerlendirilmesi açısından özellikle önemlidir. Ölçülen bu basıncın yüksek çıkması, çevrel dolaşım direncinin arttığını gösterir. Yüksek tansiyonun çeşitli organ ve sistemlerde yol açtığı yıkım temel olarak diyastolik basıncın yükselmesinden kaynaklanır. Yüksek tansiyona dayanma sınırı sistolik basınç için 250-300 mmHg, diyastolik basınç için 150 mmHg1 dir. Olguların yüzde 20'sinde yüksek tansiyon, bir hastalığın bulgu ve belirtileri arasında yer alır. Bu durumda semptomatik ya da ikincil yüksek tansiyon söz konusudur. Ama olguların büyük bir bölümünde yüksek tansiyon herhangi bir hastalığa bağlanamaz. Yüksek tansiyonun tek başına görüldüğü durumlar birincil yüksek tansiyon olarak adlandırılır ve nedenleri henüz tam olarak anlaşılamamıştır. Büyük olasılıkla birden çok etkene bağlıdır. Bunlar arasında en önemli rolü kalıtsal ve yapısal etmenler oynar.